woorden die het leven leesbaar maken
11 november Maarten en 6 december Nicolaas, de heiligen van de herfsttijd zijn vaak afgebeeld te paard. Dit edele dier versterkt de tegenstelling tussen de heilige en het aardse dat vertegenwoordigd wordt door een arme bedelaar en een inmiddels omstreden zwarte Piet.
Jonascolumn, november 1996, later in Vrije Opvoedkunst, november 1999.
De jacht is een omstreden onderwerp. Mijn naïeve poging tot objectiviteit - door participerende journalistiek - is helaas toch uitgelegd als stellingname.
Zo blijkt in de (twee) felle reacties van lezers. Nu - twintig jaar later - is de controverse alleen maar toegenomen: tegenover het pleidooi voor afschaffing van de plezierjacht (Partij voor de dieren) staat, dat voor ganzen, vossen, damherten en wilde zwijnen steeds vaker ontheffing wordt verleend bij aantoonbare schade.
Verschenen in het Jonas decembernummer (thema "normen en waarden") van 1994.
Uit de reacties:
“De argumenten die vanuit de jagerswereld komen om hun hobby goed te praten, zoals in de column gebeurt, zijn zonder uitzondering allang achterhaald.” M. Klemann (febr. 1995)
“Dat romantici als Pieter Geluk dwepen met de natuurliefde van plezierjagers, en erger nog, het nut van drijven en doden, Is ronduit hypocriet”K.Dijksterhuis (maart, 1995)
Ik speelde erop in met mijn april-column van dat jaar "Verstoren", over het rapen van kievitseieren, door af te sluiten met:
"... Hier geldt hetzelfde als bij het bestrijden van muskusratten, vissen vangen, eendenkooien en de jacht. Het is niet aan mij om een standpunt te bepalen, wel om verschillende gezichtspunten te laten zien. Niet om te verstoren, wel om standpunten in beweging te brengen."
Na een vroeg voorjaar, zijn de bijen dit jaar eerder gaan zwermen. De meeste imkers willen zwermen voorkomen, toch is het de natuurlijke manier om bijenvolken te vermeerderen. Voor de imker een gelegenheid om vooroordelen weg te nemen met honingsnoepjes en een lesje natuureducatie.
Elke maand op deze plek een column uit de Jonas-rubriek Hemel en aarde. In de jaren ’90 in het tijdschrift Jonas
In het zuiden begint de tarweoogst een paar weken eerder dan in ons land. Als vakantieganger kun je dus vanaf de camping toekijken hoe de franse boeren hun tarwe binnnenhalen.
“… het geeft veel voldoening als de machine zich met wijd opengesperde bek een weg baant door het goudgele glooiende terrein.”
Op deze plek alle Aarde-columns (Jonas, 1990 - 97).
In de jaren 90 (de tijd van deze column) zijn de acties van Kritisch Bosbeheer - van 20 jaar daarvoor - tot dagelijkse praktijk geworden: bosbeheer eind 20ste eeuw is streven naar een gezond bos, dat zichzelf in stand kan houden. Nu, ruim twintig jaar in de 21ste eeuw, is dat weer achterhaald: Staatsbosbeheer levert nu "Hollands Hout" aan de bouwmarkten. Nieuw is ook de ecosysteem-aanpak, waarbij onder meer de Amerikaanse vogelkers tot invasieve exoot wordt veroordeeld. Uitroeien lukt niet meer, maar hij wordt in toom gehouden door de schors gedeeltelijk te verwijderen. Nog even en we gaan inzien dat de exoten zich beter aanpassen aan ons veranderend klimaat.... zo veranderlijk is ons bosbeheer.
Jonascolumn, sept. 1994
Hoe kun je verbonden zijn met de natuur als diezelfde natuur een bron van overlast is geworden? Apparatuur als de bladblazer lijkt erop gericht om de afstand tot de natuur zo groot mogelijk te maken. Hoe groter je afkeer van bladeren, hoe langer je het volhoudt.
Jonascolumn, okt. 1994